Reprezentacyjny i przestronny Dworzec Główny został wybudowany w latach 1894-1900. Gmach dworca i wieżę zbudowano z cegły i bogato ozdobiono piaskowcem z
Wartkowic. 28 października 1900 oddano do użytku część główną, tzw.
Empfangsgebäude (budynek powitalny); uroczyste otwarcie całości
nastąpiło 30 października 1900 r.
Ja i moja Siostra Irenka popijamy sobie zimne piwko w restauracji pod Neptunem.
Fontanna Neptuna jest symbolem Gdańska. Stojąca od 1633 r. Inicjatorem jej powstania był burmistrz Gdańska Bartłomiej Schachmann. Postać Neptuna nawiązuje do związków Gdańska z morzem. Autorem projektu całej fontanny był Abraham van den Blocke. Za fontanną widać ratusz.
Najokazalsza i najcenniejsza budowla świecka dawnego Gdańska, siedziba władz miasta. Budowany był od 1379 do 1492 roku. Hełm wieży o wysokości 80 m,
stworzony przez mistrza Dirka Danielsa z Zelandii, wieńczy metalowy,
złocony posąg króla Zygmunta Augusta. Trzy skrzydła obecnego dziedzińca
ukończono w 1593-96 r. Pod koniec XVI wieku na jednym z narożników
umieszczono zegar słoneczny z łacińską sentencją "Cieniem są dni nasze".
Doszczętnie wypalony w 1945 r. odbudowywany był do 1970 r. Jest obecnie
siedzibą Muzeum Historycznego Miasta Gdańska
Jesteśmy z Ireną na wieży ratusza pomiędzy dwoma małymi wieżyczkami nad zegarem.
Widok z wieży ratusza na ulice Długi Targ i Brame Zieloną.Od zawsze Długa i Długi Targ były częścią miasta zamieszkiwaną przez najzamożniejszych. Kamienice należały do najzacniejszych ludzi piastujących wysokie urzędy. Z powodu uroczystych parad, przeprowadzanych tę drogą w latach
1457-1552, wzięło się jej określenie jako Drogi Królewskiej. Tu właśnie
wynajmowano królom polskim obszerne kwatery, a z okazji świąt rodziny
królewskiej wyprawiano huczne fajerwerki.
Widok z drugiej strony wieży na Ulice Długą.
Z boku widać w całej okazałości Bazylike Mariacką.
Zwana "koroną miasta Gdańska" to
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, największa ceglana,
gotycka świątynia w Europie, powstawał 159 lat w kilku etapach w latach
1343-1502. We wnętrzu znajduje się wiele doskonałych dzieł sztuki
średniowiecznej i barokowej, m.in. kamienna Pieta z ok. 1410 r., kopia
Sądu Ostatecznego namalowanego przez Hansa Memlinga w roku 1472, zegar
astronomiczny wykonany w latach 1464-1470 przez Hansa Düringera czy
ołtarz główny powstały w latach 1510-1517 autorstwa mistrza Michała z
Augsburga.
Tu spotkałyśmy naszą kuzynke Beate z domu Dremo i jej córke Patrycje. Pracują tam obie jako przeodnicy. Dziękujemy im za wspaniały tur po muzeum i inne wycieczki.
Patrycja, Irena i Beata. W głębi widać wieże muzeum bursztynów gdzie Patrycja i Beata pracują.
Brama Wyżynna Otwiera tak zwaną Drogę Królewską
prowadzącą ulicami Długą i Długim Targiem do Bramy Zielonej. Została
zbudowana przez Hansa Kramera z Saksonii jako element nowożytnych
fortyfikacji wzniesionych w latach 1571-1576 wzdłuż zachodniej granicy
miasta.
Brama Złota . Zbudowana w latach 1612-1614 według
projektu Abrahama van den Blocke w stylu renesansowym. Kamienne rzeźby
attyki z 1648 r. wykonał Piotr Ringering. Są one alegorycznym
przedstawieniem cnót obywatelskich: Roztropności, Sprawiedliwości,
Pobożności i Zgody. Do Złotej Bramy przylega Dwór Bractwa św. Jerzego,
zbudowany przez J.Glotau'a w latach 1487-1494 w stylu późnogotyckim. Widok z wieży muzeum bursztynów.
Przepiękne kamienice nad Motławą. Wdali widać Żuraw.
To największy dźwig portowy
średniowiecznej Europy, jedna z najbardziej charakterystycznych budowli
Gdańska. Położony nad Motławą, służył do przeładunku towarów i stawiania
masztów na statkach. Pełnił zarazem funkcję bramy miejskiej. Obecną
formę uzyskał w latach 1442-1444. W jego wnętrzu znajduje się
zrekonstruowany i czynny mechanizm napędowy - ogromne drewniane koło,
poruszane ongiś siłą ludzkich nóg. Żuraw jest jedną z filii Narodowego
Muzeum Morskiego.
Żuraw